🔹قرآن را به وسيله مصطلحات فلسفه و كلام و اصطلاحات ويژه فقه و اصول نمي شود فهميد. چون براي خصوص فيلسوفان، متكلّمان، فقيهان و اصوليين نازل نشده است، با عناوين ويژه تاريخ و ادبيات و هنر و علوم تجربي هم نمي توان آن را دريافت؛ چون تنها براي متخصصان اين رشته ها نيامده است.
🔹قرآن براي فطرت همه بشر آمده است و هر كس با فطرت سالمْ به محضر قرآن برود از آن بهره مند مي شود و آيات نوراني آن را مي فهمد. فطرت آن است كه در مسائل عملي، فجور و تقوا را خوب درك مي كند و در مسائل علمي هم بديهيّات را خوب مي شناسد، يعني مي فهمد كه محال است يك شي ء با حفظ جهات وحدت، هم باشد و هم نباشد. اگر كسي با اين دو سرمايه حكمت نظري و عملي به محضر قرآن برود از آن بهره مند مي شود هر چند از اصطلاحات آگاه نباشد ولي اگر اصول از پيش ساخته را به همراه ببرد و بخواهد قرآن را بر اصول موضوعه رشته علمي خود تطبيق دهد و آن اصول را بر قرآن تحميل كند، چيزي از خود قرآن نمي فهمد و بلكه آيات آن را در غير معناي اصلي خود به كار مي برد.
🔹از وجود مبارك رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم روايتي نقل شده كه فرموده اند: «القرآن مأدُبة الله فتعلّموا مأدُبَته ما اسْتطعتم»در اين روايت نوراني قرآن به عنوان «مأدبة الله» معرفي شده است. «مأدبه» به معناي مائده و سفره نيست بلكه غذاي پخته و آماده را مأدبه مي گويند. رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم كه به فرموده خداي سبحان بخل ندارد و به فرموده خودش «أجود بني آدم» و بخشنده ترين انسانهاست، همه مردم را به قرآن كه غذاي آماده روح و «مأدبة الله» است دعوت كرده است. اگر قرآن سفره خالي مي بود، مي شد كه هر كس غذايش را بياورد و در اين سفره بخورد ولي اگر قرآن غذاي آماده است، نبايد انسان افكار و برداشتهاي علمي و يا بافته هاي خود را به همراه بياورد و به اسم قرآن استفاده كند. اگر كسي با عقايدي خاص بيايد به محضر قرآن، هرگز از آن بهره اي نمي برد و با همان افكاري كه با خود آورده باز خواهد گشت.
📚 { #قرآن_در_قرآن صفحه 451}
#قاصدک_تبیان
